Spektakl to spotkanie: naturalne, swobodne, otwarte, włączające, wrażliwe. Spokój bliskość wspólnota rodzina. Czego w niej doświadczamy? Różnorodności, niespodzianek, nieporozumień, frajdy, awarii, kłótni i bzika! Jesteśmy od siebie różni, każdy niesie ze sobą swoją historię, spotykamy się, czekamy na siebie, uciekamy od siebie. Jesteśmy jak kolorowe kuleczki wrzucone do jednego pudełka – czasem się ściskamy, czasem toczymy obok siebie, a czasem zderzamy, wywracamy i powodujemy eksplozję. Eksperymentujemy, dojrzewamy obok siebie, poznajemy samych siebie… właśnie dlatego, że jesteśmy razem, połączeni niewidzialna siatką uczuć i myśli. Czy bywa nam ze sobą ciężko? Jasne! Każdy przecież przekracza swoje granice, każdy się potyka, każdy z nas rozkręca od czasu do czasu własną grandę! 

Performując, szukamy szczególnej energii, która daje swobodę, skupienie a zwłaszcza radość. Prowokujemy, tworzymy i obserwujemy relacje, także pomiędzy sobą. W spektaklu podejmujemy niezwykle ciekawy dla nas temat postrzegania odmienności. Dostrzegania różnic i reagowania na nie, akceptowania ich. Towarzyszy nam niezaprogramowana na siłę interakcja. Pragniemy podkreślić wagę kontaktu z samym sobą, jak i kolektywnego działania we wspólnocie.